Jarenlang, misschien wel heel mijn leven, was ik afgestemd op de donkere kant van het leven, op dat wat niet goed ging, op mijn angsten en negatieve overtuigingen. Op hier eigenlijk niet willen zijn..

Naast dat dit pijnlijk en frustrerend was, heeft het onderzoeken van mijn angsten mij enorm veel gebracht. Het gaf rust, inzicht en bracht veel mooie mensen op mijn pad. Mijn grote drijfveer daarin was ‘verlangen’.

Verlangen naar een lichter en vrolijker leven, want ik kon voelen dat ik zo ook kon zijn. Maar iedereen die tegen mij zei; ‘joh maak het niet zo zwaar, zie meer de lichte kant van het leven’, daar werd ik boos op, want dan leek het net of een deel van mij er niet mocht zijn. En misschien was het ook wel zo dat dat zware deel er niet mocht zijn. En niet alleen van anderen, maar ook niet van mijzelf. Maar het was er wel. En best vaak op de voorgrond ook. Ik voelde mij daar machteloos over. Anderen vonden mij ‘moeilijk’, zo ploeterde ik voort 😉

En nu sta ik hier, ben ik 51 jaar en vind ik het leuker dan ooit om hier te zijn. Er is een andere tijd aangebroken. Eentje waarbij het accent werkelijk verschoven is naar meer licht en plezier, simpelweg omdat het zich aandient. Het doet mij des te meer beseffen wat voor een eenzaam kind ik ben geweest, want veel in je hoofd zitten, veel nadenken, piekeren en paniek, sluit af. Terwijl in mijn lichaam aanwezig zijn met al mijn emoties, ook al mijn onvrede en pijn, verbindt. Ik kan die verbinding voelen. En het verbindt mij niet alleen met mijzelf, maar ook met anderen.

Mijn pad van onderzoek heeft mij veel bagage gegeven voor het begeleiden van mensen, wat ik nu zo graag doe. Ik begrijp hoe moeilijk het is om pijn en angst er werkelijk te laten zijn. Hoe frustrerend het is dat het niet weggaat!! Ook niet (of vooral niet) als je het probeert te onderdrukken en doet alsof er niks aan de hand is. Ik had misschien nog het geluk dat ik een vrij extravert karakter heb en niet goed was in het aanpassen van mijzelf of het onderdrukken van mijn gevoel.

Ik zie helderder dan ooit hoe sterk je lichaam een afspiegeling is van je geest. Wat niet wil zeggen dat je iets kan doen aan mentale of lichamelijke klachten, veel speelt zich af in het onderbewuste. Het vraagt lef en moed om daar naartoe te bewegen in plaats van er vandaan te gaan.

Door je angst en pijn te belichten kan een klacht sterk verminderen of zelfs wegvallen Zoals met veel van mijn angsten is gebeurd, maar ook met mijn zware vorm van astma waar ik dagelijks medicatie voor nodig had. Ik ben ondertussen al vijf jaar medicatie vrij 🙂

Verlangen kan zijn als een groot oplaaiend vuur, maar net zo goed als een klein gloeiend kooltje. Het komt vanuit de plek waar je helemaal ‘heel’ bent. Ergens diep in jou is er een besef van die heelheid. Daar weet je dat er niets ‘stuk’ is in je lichaam of ‘mis’ is met je geest. Dat je helemaal goed bent zoals je bent. Ergens weet je dat dit zo is, maar je komt er niet altijd bij en soms ben je er (voor lange tijd) ver van verwijderd.

Samen met mijn partner Michael Hulst begeleid ik op dinsdag 20, woensdag 21 en donderdag 22 juli de Inspiratie driedaagse over Verlangen. Wat is het dat jij verlangt? We gaan de onzichtbare muren die je onbewust in je leven hebt opgebouwd bekijken en waar mogelijk, afbreken. Geen enkele muur is namelijk bestand tegen het licht van je bewustzijn. Klik hier voor meer informatie.

Deze blog wordt geschreven door Petulia van Tiggelen. Samen met Michael Hulst begeleidt zij individuele coachingstrajecten en het persoonlijke ontwikkeltraject ‘Bewust creëren’. www.bewustcreeren.nu