Een bekend gevoel voor Michael is ‘de dolksteek in de rug’. Dit soort situaties heeft hij in zijn leven meerdere malen meegemaakt; mensen die hem uit totaal onverwachtse hoek iets vervelends aandeden. Vaak mensen die hij daarvoor volkomen vertrouwde of waar hij van hield.

Nu is er weer zoiets aan de hand. Het is niet groot, maar roept toch licht het gevoel van ‘verraden zijn’ op. Als hij hierop focust komt woede omhoog en vervolgens zakt die woede af naar pijn in zijn borstkas en valt een bijzonder inzicht binnen.

Hij beseft dat hij zelf die dolk in hem steekt! Het is immers zijn perceptie van de situatie, hij ervaart het als een ‘dolksteek in de rug’. Maar hij ziet nu ook dat het ging om een verbinding die eigenlijk al niet meer klopte, die al een soort van doodgebloed was, maar waar hij niet genoeg bewustzijn voor had om dat te zien, waardoor de ander de knoop doorhakte.

Michael: ‘En dat was pijnlijk, maar wel noodzakelijk zie ik nu. Ik wilde dingen hetzelfde houden die eigenlijk al niet meer klopten. Het is een onbewust vastzitten. Als iemand dan ‘opeens’ het contact verbreekt is dat schrikken, maar het geeft mij ook de mogelijkheid om een andere richting op te gaan. Het opent een nieuwe weg.’

‘Zo is het gevoel van die dolksteek dus een heel nuttig gevoel’, zeg ik. ‘Ja’, zegt Michael, het is een soort van harde klap die je een andere richting opstuurt. ‘Hardhandig wakker worden’ zeg ik. ‘Ja’, zegt hij; ‘als we te lang blijven dromen kan je wachten op zo’n klap, maar eigenlijk is het dus een nieuwe mogelijkheid.’

Liefs! Petulia

Deze blog wordt geschreven door Petulia van Tiggelen. Samen met haar partner Michael Hulst begeleidt zij mensen met aanhoudende (pijn)klachten, relatieproblemen en zingevingsvraagstukken. Daarnaast ontwikkelden zij het opleidingstraject Scholing in Bewust Creëren. Voor meer informatie zie de website The Present.nu